νταλικες

πανε χρονια που μια νταλικα με συνετριψε -οχι και τοσο δοκιμος ορος,η αληθεια ειναι- κι ενιωσα ομορφα... συνεβη σημερα παλι :)

πως μπορουν καποιοι ανθρωποι, εκει που εσυ δειχνεις να αγγιζεις πατο με την οποια βλακεια κουβαλας, να σε φερνουν στο επιπεδο εκκινησης ξανα με τρομερη ανεση, σαν να μη συνεβη τιποτα? σε αυτους τους ανθρωπους χρωσταμε και μονο που τους γνωρισαμε.

η γνωριμια μαζι τους ειναι σαν συγκρουση με νταλικα...

(σπανια κανω διπλα ποστς αλλα ετσι βγηκε σημερα)

Υπάρχουν παιδιά...

...που δεν πρόλαβες να τα γνωρίσεις, που δε προλαβαν να σε γνωρίσουν.
...που μιλούσατε με τα μάτια κάθε φορά γιατί ντρεπόσασταν να συστηθείτε, αλλά αφού υπήρχε καιρός τι σας ένοιαζε κιόλας;
...που οταν φεύγουν το ξέρεις, και δε σηκώνεις το τηλέφωνο που χτυπάει,χτυπάει...
...που πλησίασαν τα 20...
...που δε γνώρισες όπως θα ήθελες

για τον Γιώργο, που ήταν ατυχος το βράδυ εκείνο πριν 4 χρόνια,
για εμένα που δεν έκανα να τον γνωρίσω
για όλους εσας που κρατιέστε πίσω λόγω χαζών δικαιολογιών και δήθεν προβληματισμων

Ε, ρε πουστη μου δεν υαπρχει κατι καλυτερο απο το καποιος να σε αναγνωριζει ως συντροφο του, και δεν αναφερομαι μοναχα στο σεξουαλικο,ερωτικο, κομματι, ουτε στον συνοδηπορο στην ολη σου ζωη. Ποιο πολυ στον φιλο η στη φιλη η ακομα και σε καποιον που σου σημαδευει τη ζωη. Να σου λεει, αυτο που ειπες τοτε εμενα μου εμεινε, εμενα με εκανε να νιωσω ετσι... Και οταν εμαθα αυτο, εγω σε υπερασπιστηκα γιατι οταν σε γνωρισα μου εκανες ενα κλικ παραπανω, μου φερ8ηκες με τον ταδε η τον νειδα τροπο... Γιατι ποτε δε με προσυλιτισες, γιατι ποτε δε μου απετησες, γιατι καταλααβα τι επαιξε και τι παιζει με τη παρτη σου και πως δε σαπισες αλλα στεναχωρηθηκες, απογοητευτηκες, γιατι σου κανανε τη ζωη ποδηλατο και οικειοποιηθηκαν πραγματα σου και αντιληψεις σου για να σε αλλαξουν, η στεγνα προσπαθησαν να το κανουν... Προσπαθησαν να στρεβλωσουν την εικονα σου αλλα εγω την ειδα... κι ολα αυτα οταν εσυ δεν εκανες τιποτα περισσοτερο απο το να πεις ενα , εισαι καλα; πως την παλευεις; Αυτο ειναι συντροφικοτητα και οχι ο στειρος ομοίδεατισμος, η κοινη ομαδα δρασης, η ομοια σκεπση...
ξερω πως ειναι τα πραγματα για εσενα και δυστυχως ξερω πως θα εξελιχθουν για καποιο διαστημα, κι αν κρινεις απο εμενα ξερεις κι εσυ πλεον! Απλα μην λυγισεις οπως εγω, μην τους χαριστεις οπως εγω... Εσυ εχεις καθε λογω κι αιτια να αντιδρασεις επανω τους σε καθε μαλακια, κι αν δεν το κανεις παιζει να το κανουν αυτοι...
περιεργη γενια αυτη του ενενηντα,οκ δεν μεγαλωσα και τοσο. Πανω στην ακρη για ολους εκεινουσ που το συναισ8ημα και η η8ικη υοερωαινει κα8ε τι αλλο,

Μεγάλη κατανάλωση αλκοολ,εγινε εδώ σήμερα.Ξεχασα ακομα και να το ποστ-αρω

Ένα κλεμένο ποδήλατο...

Ενανα καλο λογο που καποιος σου παιρνει κατι που εχεις αναγκη...
Εναν καλο λογο που καποιοσς σε υποβαλει σε εναν τετοιο βιασμο...
Εναν καλο λογο για να μη σου σπασω τα μουτρα οταν σε αντικρυσω...
Εναν ρε καριολη, εναν...



μοναχα ο τιτλοσ τεριαζει και τιποτα περισσοτερο...

μετασφουγγάρια εποχή...

Σαν να λεμε, επεσες απο εναν ουρανοξιστη και σταθηκες ορθιος, ζωντανός... Ανθρωπος με τα ολα σου... Όχι ομως ο ίδιος ακριβώς!

Σφουγγαρια

Δε συνηθιζω να βλεπω τα πραγματα θετικα λενε, και εχουν μαλλον δικιο, οσον αφορα τον εαυτο μου παντα. Αλλα οταν κατι ειναι τοσο προδηλο και καπου αλλαζει μορφη και ακομα κι εγω απο εκει που το θεωρω "οκ" και "ναι, ενταξει ετσι θα ειναι, δεν μπορει να ειναι αλλιως" μεχρι να αντιληφθω το αναποδο/αντιστροφο ή οπως θελει ας το πει ο καθενας , υπαρχει μια τεραστια νοητη γραμμη που λεει πως το ποσοστο σφαλμτος οχι απλως τεινει στο μηδεν αλλα ταυτιζεται με αυτο. Ημουν, κι ακομα ειμαι - αν και πλεον δεν ενδιαφερομαι τοσο συχνα γι'αυτο οταν ο αντικτυπος εχει ως δεκτη μονο εμενα - , απο εκεινους που προσπαθουσαν να υπεραναλυσουν τα θεματα για να βρουν ολες αυτες τις μικρες πτυχες που μπορουν να δειξουν πως η κατασταση ειναι αποκλινουσα απο εκεινη που ευκολα θα χαρακτηριζες de facto. Κι ομως η πραγματικοτητα φερει σφαλματα, 7 χρονια το εχω μαθει καλα, αλλα μαλλον δεν ειχα ερευνησει ολα τα μερη στα οποια θα μπορουσα να τα βρω αυτα τα σφαλματα. Ποσες μεταvλητες? ποσες ρε πουστη μου χρειαζεσαι καθε φορα για να βγαλεις αποτελεσμα? ε, ποσες? και να πω πως δεν πηρα τα μετρα μου? να πω πως δεν φοβηθηκα τοσο ωστε να επανεξετασω τα παντα? (μεγαλη κουvεντα αυτο, "τα παντα") κι ομως απαντησεις δεν πηρα! το outcome το δεχτηκαμε, φυσικα και θα το δεχομασταν, δεν ειχε σημασια αυτο (στο τόσο μεγαλο σκαλωμα μας, σας εβαλα ολουσ στο παιχνιδι τωρα), η απαντηση στο ποια μεταβλητη χαθηκε στον δρομο η αλλοιωθηκε ειναι το θεμα! Κι απο την αλλη, αν δεν εχασα καμια μεταβλητη τοτε τι φταιει? ο παρατηρητης? εγω δηλαδη... θα πρεπει τωρα να αρχισω να ψαχνομαι να με δω οπως δεν μπορω να με δω? να με δω μεσα απο τα ματια των αλλων? δεν μπορω, οσο κι αν προσπαθησω, η απωλεια της πληροφοριας θα ειναι παντοτε τεραστια :/ δεν κυνηγαω την απολυτη γνωση, να αποφυγω τους τραυματισμους δεν το σκεφτηκα ποτε, αλλα μια η δυο απαντησεις μια στο τοσο ειναι μια αναγκη ζωτικη. Κανει καλο να μαθαινεις κατι που δεν ξερεις για εσενα γιατι σε προστατευει απο ΕΣΕΝΑ τον ιδιο. Ο εαυτος μου ειναι και εχθρος μου τωρα? ενιοτε σε ολους μας ειναι, αυτος ο καθρεπτισμος στα ματια των αλλων ειναι πολυ τρομακτικος (το λεει Ο Δεληβοριάς στο τραγούδι του) και για εμενα η κατασταση ειναι σφουγγαρια!

12 Μαρτίου - 5 Απριλίου

ξύπνημα νωρις το πρωί, ποδήλατο μέχρι τη σχολή, όρεξη για μαθημα(μας πηραν και τα χρόνια)... Πολύ μακριά από αυτό που ειχες συνηθίσει να είσαι εδώ και πολλά χρόνια! Τι στο διαολο συμβαίνει; Όχι οτι χαλέσαι, αλλά να ...είναι σαν να γερνάς κι ας σε βλέπουν οι περισσοτεροι παιδί ακομα, κι ας σου λένε πως εσύ έχεις ενεργεια και πως μπορεις να κάνεις τόόόόσα πραγματα (ξερετε καλα ποιοι είστε εσείς που τα λέτε και πως σας πιστεύω). Φίλοι σου εχουν φτασει να ειναι και 6 χρονια μικρότεροι (αν αυτο συμπίπτει με το 1/4 της τωρινης σου ηλικίας , ναι είναι λιγο περίεργο). Και να που μία μέρα ακούς κάτι που δεν το περιμένεις (λογω ωρας,καιρού,κατάστασης μεταξύ των συνομιλιτών?!?!)"πλέον γνωριζω στην πλειοψηφία μικρότερους από εμένα ανθρώπους"(ηταν το νοημα, η φραση διεφερε λίγο) , και ακούστηκε με καποιο παράπονο... Συντονισμος! Ή αλλιως, συγχρονισμός, όπως θες πες το! ετσι νιώθω κι εγώ, αν και πάλι εγώ ημουν ο μεγαλυτερος τη στιγμη εκεινη, αλλα μονο ηλικιακά θαρρώ, μάλλον... Αλλά με πέτυχες διάνα, κι έχουν καιρό να το κάνουν χωρίς να με 3ερουν!
Και κάπως έτσι εκλεισε το πρώτο 8ωρο μιας παραδόξος οχι σάπιας κυριακής,μιας κυριακής γεννεθλίων σου.

το παραπάνω post, άρχισε να γράφεται άλλη στιγμη από εκείνη που ολοκληρώθηκε και πολλά πράγματα άλλαξαν στην πορεία της δομής του (αν έχει καμία)

Όταν θες να μαλακιστείς μπορείς να το κάνεις με τον πιο ευφάνταστο τρόπο, να πετύχεις το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα και να κοιτάς τα αστέρια περιμένοντας κάποιο να πέσει επάνω σου, γιατί πραγματικά μονάχα αυτό παίζει να σώσει την κατάσταση. Χρονια πολλά μαλάκα... ετών 25

...και από πίσω παιζει moby - wait for me (ξανά και ξανά)1

τρέξιμο όλη μέρα για πραγμάτωση προσωπικών επιθυμιών και αλλεπάληλες τάπες από εδώ κι από 'κει, άλλοτε γιατί δε γεμίζεις το μάτι σε κάποιους , άλλοτε γιατί η βλακεία και η ηλιθιότητα μαστίζουν τη σημερινή κοινωνία και άλλοτε γιατί τα πράγματα θέλουν να σου πάνε κόντρα!(το τελευταίο είναι το μόνο που δέχομαι ) Και να που στο τέλος βλέπεις και φώς κάπου, από αυτούς που πίστεψαν κάποια στιγμή σε εσενα και ασπάστηκαν την τρελή σου σκεψη και την αγάπη σου για κάποια πράγματα κι εσύ τι δικιά τους και η επιμονή τους άνοιξε έναν δρόμο που είχες διαγράψει. 2 Μετά βρέθηκαν κι άλλοι στο δρόμο αυτόν, είτε απο σπόντα είτε γιατι έπρεπε να τους βρεις εσύ και τωρα είσαι τόσο κοντά στο να δείς τη φευγαλαία σκέψη εκείνης της βραδιάς να κοντεύει να πάρει σάρκα και οστά...
 3
...τσιγάρο πρώτο (ένα από τα πολλά της ημέρας) a

μία σκέψη καρφωμένη στο μυαλό, κάθε στιγμή που περνάει... ξέρουμε πως δε χρειάζεται να μιλας πάντα για να επικοινωνείς, δε χρειάζεται κάποιου "επαφης" ή κάποιον άλλο κώδικα  4, αρκεί να επιτευχθεί μία φορά τουλαχιστον. Άπαξ και συμβεί όλα έχουν δρομολογηθεί, το ξέρεις...

...κόσμος 

τόσοι πολλοί ανθρωποι σήμερα για έναν σκοπό, τη διασκέδαση... Ο καθένας με τον τρόπο του, αλλοτριωτικό η μη, όλοι ομως για τον ίδιο λυτρωτικο σκοπό. 5 Τόσοι πολλοί άνθρωποι... b και η σκέψη μία και μόνο μία, μόνιμα να γυρίζει και να γυρίζει και σίγουρα όχι μονάχα στο δικό μου κεφάλι, σίγουρα και στο δικό σου, δε χρειάζεται κώδικας επικοινωνίας 6 , επιτεύχθει χρόνια πριν... Ακόμα και σε αυτό το πιο σκοτεινό μέρος της πόλης  χωρίς τα πολλά φώτα της πόλης (γιατί η πόλη δεν τους αγαπάει όσο άλλους και γιατί κι αυτοί την εχθρεύονται) με τους ανθρώπους  7 που έχουν ίσως κάποια πράγματα να πουν και να κάνουν από τους άλλους.

... κάπου (ή κάποτε, ο χρόνος έχει περισοτερη σημασία απο τον χώρο, πάντα)

η σκέψη δε θα είναι επικοινωνία αλλά η σωματικη επαφή, 8 ο λόγος , το βλέμα, η κίνηση... Πότε όμως ή και ως πότε θα υπάρχουν οι δυνάμεις, οι αντοχές και οι συγκυρίες ( που στις τελευταίες δεν πιστευω, αλλά κάνω την παραχώρηση για εκείνους που πιστεύουν ) για να πραγματώσεις, να (ξανά)βιώσεις όλα αυτά που επιθυμείς... 9

...χαίρομαι που όλοι εσείς εισαστε/ ησασταν/ θα είστε κάπου γύρω μου! κάποιοι το διαβάζετε αυτο τώρα , άλλοι δεν ξέρετε καν πως γράφεται αυτήν τη στιγμή αυτό το κείμενο και πως μιλάει και για εσάς 10 και άλλοι που μάλλον θα το διαβάασετε και η επικοινωνία θα γίνει κωδικας (λεκτικός αυτήν τη φορά) και θα φύγει από τον χώρο της σκέψης (που όπως και να έχει είναι επώοδυνος) 11

1,2,3....11  φορες πατηθηκε  το play
a,b   βγήκε η καπνοθήκη, τα χαρτακια

c 12